Hiç baklavayı tattın mı? Size Yunanca geliyor mu yoksa çok aşina mısınız? Sanırım Avrupa’da yaşayanlar, özellikle menşeli olduğu söylenen Türkiye’de bu yemeği ne kadar çok sevdiklerini memnuniyetle kabul edecekler. Hal böyle olunca Türkiye’den birine en sevdiği hamur işi veya tatlıyı sorduğunuzda ortak payda baklavadır. Basitçe ifade etmek gerekirse baklava, araştırmalara göre “puf böreği ve Danimarka hamur işinin kökeninin Türk baklavası olduğu düşünülen” bir hamur işi türüdür (Haegens, 2014). Yazar bunu, tatlandırıcısı olarak bal veya şurupla doldurulmuş “tatlı hamur işi” fındık olarak yazıyor ve tanımlıyor.
Bu tatlıların kökeninin izini sürmek, bir çevrimiçi haber bültenine (Libanais tatlıları, 2021) dayanarak oldukça “tartışmalı” çünkü yemeğin kendilerinden geldiğini iddia eden birkaç kabile grubu vardı. Haber bültenine göre bu gruplar Rum ve Orta Doğululardı ve bu iddialar yazılı hale getirilmedi.
Modernizasyon geliştikçe, bu Türk yemeği de değişikliklere uğradı ve farklı hazırlama, malzeme ve pişirme çeşitlerinden geçti. Yine de, Yunanlılar, Türkler, Araplar, Yahudiler, Bulgarlar ve diğerleri gibi farklı ırk grupları, bu nefis pastaya sahip olduklarını iddia ediyorlar. Öyle ki, “baklava” kelimesinin kökeni bile farklı menşe iddiaları altındaydı ama farklı dillerde kullanıldı.
Modern medeniyet geliştikçe, bu Türk yemeği dünyanın birçok yerinde popüler hale geldi ve her birinin kendine özgü bir şekli var. Her biri yemeği kendi geleneksel yöntemlerine göre mükemmelleştirdi. Örneğin Ermenistan’da tarçın ve karanfil ile yapılırken, diğer ülkelerde ceviz, antep fıstığı ve fındık gibi farklı türlerde kuruyemişler bulunur. Diğer malzemeler portakal ve limon kabuğu ve yumurta sarısıydı. Türkiye’de özellikle yaz aylarında genellikle üstüne dondurma ile hazırlanır.
Türk yemeği sadece Avrupa ve Ortadoğu ülkelerinde değil, aynı zamanda Amerikan topraklarında da popüler hale geldi. Amerika’ya giden Orta Doğu’dan gelenler, kendi ülkelerinden gelen o kültür parçasını beraberlerinde getirdiler, bu özel hamur işi, malzemeler kolayca satın alınabildiği veya herhangi bir yerden satın alındığı için daha da gelişti. Bu tür diğer varyasyonlar devreye girdiğinden ve bu günlerde, Amerika’daki Orta Doğu restoranları genellikle bu görkemli hamur işine sahiptir.
Baklavanın hazırlanması ve pişirilmesi genellikle büyük tavalarda yapılır. Üzerine ince hamur katmanları serilir ve her katman eritilmiş tereyağı ve nebati yağ ile ayrılır. İnce hamurun üzerine katmanlar halinde kıyılmış fındık serilir. Öksürük, 30 dakika pişirilmeden önce farklı şekillerde parçalara ayrılır. Pişirildiğinde hamurun üzerine bal gibi şurup dökülür. Şurup hamur işinde ıslatılırken servis edilir ve kıyılmış kuruyemişlerle süslenir (Wikipedia, org, 2021).
Bazıları baklavanın hazırlanmasının kolay olduğunu iddia ederken, diğerleri buna katılmıyor. Bu özel Türk tatlısını üretmek için dikkate alınması gereken pek çok adım var. Popülerliğiyle, bazı nedenlerden dolayı ortaya çıkan bazı varyasyonlar da var, ancak yine de aynı eski geleneksel yemek, yeni varyasyonun modeli.
Sözde varyasyonlardan biri Sütlü Nuriye’dir. Online bir haber bülteni makalesine göre Sütlü Nuriye baklavaya benziyor. Tek fark şurup, daha az su ve süt eklenmesidir. Sütle tatlı beyazımsı görünür ve tadı ağır değildir. Bir arka plan olarak makale, Nuriye kelimesinin bir kadın adı olduğunu ekliyor. Başka bir fikir de Nuriye’nin mucidin isminin peşine düşmesi. Geçmişte ekonomik zorluklar yaşandığında, pastanın malzemeleri değişiyordu. Örneğin şerbet yerine süt kullanılmış ve onu orijinal baklava hamurundan ayırmak için yeni bir isim icat edilmiştir.
Son olarak, Türk baklavası hakkında gerçekten özel bir şey var – bu ikonik hamur işi, tartışmalı hale geldiği kökeniyle ilgili birçok iddiadan geçmişti. Birçok ırk grubu, orijinal tarifine göre varyasyonlar ortaya çıkıncaya kadar bu tatlıya sahip olmak istedi; hatta adı bile farklı dillerde kullanıldı. Bu merak edilecek bir şey – baklavanın tadı deneyimi.
